دومین بزرگداشت اسطوره شناس نامدار ایران همکار اسبق ساموئل بکت ،
امروز صبح در دانشگاه دوبلین ایرلند ، دومین مراسم و آئین بزرگداشت اسطوره شناس فقید کرد ایرانی و همکار سابق ساموئل بکت ، روناک یاسین برگزار شد که در آن تنی چند از همخکاران سابقش یاد و خاطره وی را گرامی داشتند .
روناک یاسین – کرد زبان - استاد و پژوهشگر دانشگاه دوبلین بامداد روزشنبه 13 آوریل2002 به علت سکته مغزی در سن 82 سالگی ، در واشنگتن آمریکا در گذشت.
او از بزرگترین منتقدان ادبی ، زبانشناس و اسطوره شناسان ایرانی بود اما افسوس در زادگاه و موطنش و میان مردمانش ناشناخته ماند . وی در سال 1920 در یکی از روستاهای اطراف مریوان – در کردستان – متولد شد . پس از مهاجرت به عراق ، تحصیلات خود را در دانشگاه بغداد در رشته علوم تربیتی ادامه و سپس راهی دانشگاه بیروت شد. یاسین در سال 1949 وارد دانشگاه الزهرا مصر شد .
وی در سال 1953 دارای کرسی در دانشگاه اوپسالا سوئد شد و سپس در دانشگاه مسکو به تحصیل در رشته جامعه شناسی و تاریخ پرداخت. تحقیق در زمینه اسطوره شناسی در مصر ، سوریه و چین فعالیت در فاصله سالهای 1956 تا 1967 بود.وی سپس برای تدریس به دانشگاه هاروارد آمریکا رفت و در آنجا به تدریس اسطوره شناسی پرداخت . سال سال 1969 یاسین به همراه ساموئل بکت – رمان نویس ایرلندی و برنده جایزه نوبل – جلسات نقد ادبی درام های تمثیلی را برگزار کرد و در سال 1972 کاندیدای جلیزه ادبی پولیتزر شد.
روناک یاسین در مدت سی سال در رشته های زبان و ادبیات انگلیسی و فرانسه و لاتین و روسی و زبانشناسی و اسطوره شناسی به تدریس در چند دانشگاه معتبر جهان پرداخت.
از جمله آثار این نویسنده و محقق ایرانی ، می توان به 110 مقاله ادبی و تحقیقی در تحلیل اسطوره و نقد ادبی و داستان روایتی و شبه خاطره وی – خاطرات یک رعیت کرد – اشاره کرد . وی بنا به آشنایی با بزرگانی مانند ساموئل بکت ، در گفتار و نوشتارش ، ضعف و محرومیت و درماندگی انسانها را تصویر می کرد و انعکاس این گفته را می توان در داستان روایتی و شبه خاطره وی – که نوعی اعتراض به اوضاع اجتماعی معاصر است – مشاهده کرد .
در اولین مراسم سالگرد درگذشت یاسین در دانشگاه دوبلین حضور یافتم و درباره این نویسنده فقید سخنرانی کردم ؛ اما امسال به خاطر کسالت جسمی از شرکت در این مراسم بازماندم ...اما یاسین ، روحی بلند و بی پروا داشت و در آثارش قدرت خلاقیت و روانی کلام و سادگی زبانش نشان از نازک بینی وی دارد و جهان و عشق را آیینه روح و تصویر زندگی انسان می دانست.
در باره داستان روایتی و شبه خاطره ای این زن اسطوره شناس ایرانی باید بگویم :
در ایرلند با وی آشنا شدم ، که البته به مدد پرفسور هامیلتون بود ، از حسن رفتار و سعه صدر و تواضع و رها بودنش در عین
عصیانگری تفکرش ، لذت بردم....هر چند سالها بود که در روزهای تلخ غربت به دور از وطن بازمانده بود.و درباره نحوه ترجمه داستان روایتی و شبه خاطره یاسین - خاطرات یک رعیت کرد – می گویم :
نوشته ها و گفتارهای پراکنده وی را ضبط کردم – که همواره به انگلیسی و فرانسه سخن می گفت و انگار کردی و فارسی را به کلی از یاد برده بود.اما در بازگفتن داستان خاطراتش ، تفکر حساس و نگاه انتقادی وی ، جنبه های صور خیالی رنگ و بوی حماسی و ازاد اندیشانه وی کاملا به چشم می آید.
یادش گرامی باد و راهش پر رهرو
وبلاگ قانعی فرد
No comments:
Post a Comment