ديکتاتور يا قهرمان؛ فيدل کاسترو هشتاد ساله شد

فيدل کاسترو، رهبر کوبا، روز 13 اوت هشتاد ساله شد. او که بيش از هر سياستمدار زنده ديگری در جهان بر کرسی قدرت تکيه زده، با آن ريش بلند و لباس نظامی، بی شک يکی از شناخته شده ترين چهره های تاريخ معاصر دنيا است. داستان زندگی کاسترو، آنطور که پل رينولدز خبرنگار امور جهانی بی بی سی می گويد، "داستان زمان ماست: داستان جنبش های انقلابی، جنگ سرد، رويارويی شرق و غرب، تقابل شمال و جنوب، کمونيسم در برابر کاپيتاليسم و ... اين همه در مقابل چشمان او آمده و رفته است."

کاسترو به همان بلندای دوران زمامداریش بر کوبا حس های دوگانه مهر و نفرت در دل شهروندان کوبايی برانگيخته است. نماد مبارزه و قهرمان چند نسل از مردم کوبا، در نگاه مهاجرين و پناهندگان پرشمار مقيم فلوريدا، شايد هيچ نباشد جز معنای اختناق و فقر؛ تصوير دوری از خانه و زادگاه.

قهرمان يا ديکتاتور، همراه با مهر يا کينه، نام فيدل کاسترو برای همه کس يادآور تاريخ است. او که امروز هشتاد ساله می شود، نيمی از يک قرن بر همان راه - يا بی راهه - که بود، ماند. به زبان پل رينولدز: "نماد انقلاب، کمونيستی که سقوط کمونيسم را جان به در برد." او از معدود شخصيت های تاريخی است، قهرمان يا ضد قهرمان، که در طول حياتشان با همان اسم کوچک شناخته می شوند و پس از مرگ نيز گويی تا سال ها آن نام را برای خود قبضه می کنند: فيدل.